Gedichten
geplaatst op 6.6.2021:
7 gedichten uit; “Het bal der beelden is geopend” 1993, door Jan Nijhof.
no: 8
Een mens zijn uit één stuk dat is pas geluk
Helaas leef ik in veelvoud, en vraag mij af
Hoe ik mij heel houd.
no: 2
Heer
heb geduld met met mij
ik heb het niet
no: 10
Alleen
altijd alleen
mensen om mij heen
en toch zo alleen
dat het pijn doet
bij iedere groet.
no: 19
Je weet hoe moeders zijn
ze zijn er altijd:
als je verdwaald bent
of als je moet helpen
of als je rondtrekt in de wereld,
als je sterft en ten hemel stijgt.
Je weet toch hoe moeders zijn
ze zijn er altijd.
no: 20
Hij was een vakman, dat wel
maar verder…
verder was hij nauwelijks in tel
zijn verloofde werd zwanger van een ander
de moeder volgde haar zoon tot onder het kruis
en hij, hij zorgde voor eten
en een veilig huis.
no:11
Op de kruispunten der wegen
kom ik hem tegen
als ik loop te tellen en te wegen
de knopen in mijn leven.
Er schuifelt een een man door de stad
oud en der dagen zat
zien zijn ogen elk gat
in mijn leven. Fraai is dat….
Er waren tijden ik hield hem voor stom
keek ik nauwelijks naar hem om
werd hij ouder en krom.
Toch keerde ik telkens weer om
naar de kruispunten der wegen
daar kom ik hem tegen
hij helpt mij zoeken naar wegen
naar richting in mijn leven.
Hij komt mij nader en nader
hij lijkt op mijn vader.
Er schuifelt een man door de de stad.
no: 22
De hobo verzamelt
de bergen en dalen
tot zich en stamelt
in alle tonen en tallen
ik heb je lief, ik heb je lief
In progressie; maandelijks voeg 1 of meer gedichten toe.